46 Yıl... O Günler
Henüz 20 yaşım ve hayatımın sonradan bileceğim, anlayacağımız, ilk 20 yılının top tüfek, kurşun sesleri, çığlıklar ve dumanlar arasında, anılara kalacak destansı bir öykünün
20 TEMMUZ günü...Bu gün 46 yıl sonra yine 20 Temmuz....Artık o deniz kasabasındaki henüz Üniversiteye yeni başlamış genci değilim ...Bu gün 66 yıllık ömrün , bütün yaşanası yıllarının ardından 46 yıl öncesinde yaşayan bir Larnakalı sakinim...Şakaklarıma yağan karlar, bakışlarımı bazen düne kimi zaman ileriye taşıyan duruşları ile anılar denizindeki bir Bülent Günkut'um...Şükürler olsun Allahıma destansı bir masalın, varoluş ve özgürlük hikayesindeki binlerce Güneyden Kuzeye göç eden , bir yaşam neferiyim...Eşim, oğullarım mutlu hanemde bir Lefkoşalı.....
20 Temmuz günleri hep sıcak olur....Kasabada sabahın ilk ışıkları ile başlayan kurşun ve top sesleri...Kuzeyden gelen Çıkarma haberleri...Bitimsiz gözyaşlarımız...Yürekten alkışlarımız...Türk Ordusu adaya çıkarma yapıyordu havadan denizden....Mücahidimiz direniyordu, yılların getirdiği varoluşun türküsünde ,kahraman ve dimdik siperlerinde...Tek bir inanç vardı Yaşasın Türk Ordusu ve Mücahidimiz...Larnaka diğer tüm adadaki yerleşim birimleri gibi , aynı kararlılık ve duruş ile tek yumruk idi...Mevzilerde direnen Mücahidimiz, evlerde gözyaşları ve bir dolu bilinmeyen duygu ve düşünceleri ile Uzun Bekleyişte kasaba halkı...Larnaka....46 yıl önce o deniz kasabasında henüz yeni sonlanmış deniz panayırının süslemeleri, tabelaları sahil boyunca duruyordu... Babutsalıkdaki askeriye ve diğerleri Kocatepe, Kalafaça, Cami mevzileri....Bütün gün direniş devam etti...Bütün gece evlerde kalanların duaları...Mevzilerdeki Mücahidin varoluş direniş öyküsü...Türk askeri Kuzey Kıbrısa çıkarma yapıyordu...Havadan denizden...
BİZE NE ZAMAN GELECEKLER, NE ZAMAN ALKIŞLARLA SOKAKLARA ÇIKACAKTIK.....
21 Temmuz sabahın ilk ışıklarında gelen haberler, alınan bilgiler, çıkarmanın çizgi ötesinde , sınır ötesinde kaldığımız...Bir başka deyişle Teslim olacak Larnaka kasabası ....Cennet Sinemasına toplanacak bütün halk...Gözyaşlarımız, koşmalarımız ve bitimsiz ağlamalarımız...Onu yaşayan yaşadıkça unutamayacak 20 yaşımın kahraman onur ve gururu...Gözyaşlarım ....20 yılımın geçtiği o deniz kasabasında Teslim olmanın anlatılamaz duygusu ile yaşlı anne annemi , gencecik bir kadın gibi yaya , koşa koşa havan topları arasında, toplanma yerine koşmamızı mı ?....Komşu çocuklarının ağlamaları arasında, bütün kasabanın sokaklar dolusu feryatlarla Cennet Sinemasına toplanışı....Ardından Erkeklerin Esir Kampına katılmak üzere Ay Lazaro Kilisesinde meydanlıkda toplanışı mı ?....Ardından 66 gün boyunca terkedilmiş bir okul binasında yüzlerce Erkeğin Esir Kampı günleri mi ?.....Anıların destan olacak yanlarını buram buram 46 yıl anlatmak mı....
Şimdi gözyaşlarım bu gün yine aynı...Hem de artık 20 yaşındaki Üniversiteli Genç değilim....66 yaşında yaşanılan bütün Özgürlük ve Varoluş hikayemizde , Güneyden Kuzeye Göç ile...Bir duruş masalı....Ama gözyaşlarım içinde kaleme dökülmemiş anılarımla , onur ve gururla gözyaşlarım diyor ki....Bu gün 20 Temmuz.....46 uzun yıl sonrası.......YAŞASIN KUZEY KIBRIS TÜRK CUMHURİYETİ.....BİZLERİ ANLAYANLAR , YÜREKTEN SEVENLERE SELAM OLSUN....BİZ DE BİR ZAMANLAR ÇOCUKTUK......
Yorumlar
Yorum Gönder