#EFSANEOLMAK

Nasıl da yaşanmış paletimdeki  bütün renkleri yaşamın....

Maviler, pembeler, sarılar, siyahlar, morlar, kırmızılar, yeşiller...

Her biri ayrı bir hikayede yerleşmiş öykülerimize... 

Kimileri bangır bangır hayatın gerçeklerinde, kimisi  içerimizde  kendi  suskunluğumuzda  yılların ötesinde...

Bir varmış bir yokmuş diye başlardı rahmetli anne annemin kulaklarımdaki 60 uzun yıl öncesinin, 

35  yıl önesine kadar kulaklarımda kalan deyişleri... Hayatı  tecrübesi ile, yaşanmışlıkları ile klasik bir Türk kadını olarak yaşamıştı ninem Keziban Aba... Güneyden Kuzeye  akan  bir hikayenin  yarınlarda efsane  olacak  anıların kahramanı idi... Soğuk 1963 yıllarında  Larnaka'da  mukavemetçi halkımıza mücahit erkeklerimize uzun soğuk kış geceleri sabahın ilk ışıklarına kadar  sıcak çay dağıtması, direniş ve varoluş öykümüzde 60'lı yıllarda Türk Bayrağı göğsünde kasabanın mukavemetçi  erkekleri  ile birlikte  daha  o yıllarda ' Ya Taksim Ya Ölüm'  sloganları ile kahraman  Kıbrıslı  Türk anası, kadını, ninesi Larnaka ve çevresinin Keziban  Abası.......

İşte  böyle bir anekdotla  duygularım debreşti bugün... 

Başlıyan Sonbaharla, yaşanacak  uzun soğuk özlediğimiz Kışla birlikte... Paletimdeki  renklerden kırmızı, yeşil, mavi ve sarı  döküldü fırçamın ucuna... Denizi, ovalarını, gökyüzünü, savaşı  ve getirdiklerini götürdüklerini... Hep  öyle der düşünürler vede çok sevdim... Efsaneler gerçek hikayelerden doğar... Doğru söze  ne demeli... İtirazı olan mı var... Buyursun bir sade kahve içelim konuşalım görüşelim... Her kişi  kendi hikayesini yaşar,  her insan kendi tecrübeleri ile dünden bugüne  gelir... 

Bir Bülent Günkut hikayesinin 60 uzun yıl öncesinden bugün kalemimin ucuna dokunan cümlelerinden oldu Keziban Nenem, anne annem... Sizin Keziban Abanız... Her özel günde  İskele Kabristanlığında  huzurunda, 35  yıl önce  onu kaybettiğimiz  sıcak yaz  gibi aynı hasret ve özlemle dünü yaşarım  o yıllara   dönerim... Yanında  rahmet ve saygı dualarımızın hiç eksilmeyeceği 13 yıl önce kaybettiğimiz  canım Anam gibi... Ana kız  birlikte  rahmet  dualarımızla  yaşamlarındaki gibi yan yana omuz omuza  İskele  Kabristanlığında...

Ben  atalarımdan böyle  gördüm...Bir duruş  bir ciddiyet  ve  vakur  bir  onur  gerek  yaşamdaki  başarı çizgisinde... Kaliteden uzak, ciddi  bir yol haritası  olmadan, ağzından çıkacak her kelimeyi  en az  2 kere  düşünüp  1 kere söylemek esasından uzak yapacaksan  işlerini   Kusura Kalmayın ama... Yapmayın....Bırakın  her insan kalitesi ile kendi çizgisinde yaşasın, yaşatsın hikayesini.....

Eğitim, tecrübe  ve beşikten başlıyan kültürle  yoğrulan yaşamlardan  oluşur  hikayeler.....

Ve ardından  efsaneleşir, markalaşır  bütün  yaşanmışlıklar... Sevmekle başlayan yolculukların adıdır ve genel tümcesidir '' Kalite  asla tesadüf değildir ''...

Eylül ilk yarısından yeniden  bir Merhaba  sana sana sana.........

Günkut  sizi seviyooo

Bülent GÜNKUT