Yıllar Yıllar... O GÜNLERİ YAŞAYANLAR BİLİRLER ANCAK... 

Ağustos hep sıcak yaşanır. Umutlar sıcak, gözyaşları sıcak, kahkahalar sıcak, sohbetler sıcak, bakışlar sıcak. Hele de 43 yıl önceye gidersem, uzun sıcak esaretin ilk birinci ayı sonlarındaki Ağustos 14, Ağustos 15 ardından Ağustos 16 tümden sıcak sımsıcaktı.

Dile kolay bugün 43 yıl o günlerin ardından yaşanan  yıllarımda...

Yirmi yaşımın gençliği, esaretin Eylül 1974'de Ledra Palace Lefkoşa'da takas ile sonlanması, bir başka deyişi ile karşılıklı esirlerin mübadelesi.... Üniversiteye yeniden İzmir'e dönüş ve eğitime  devam... Hayat devam ederken, 30 yaşım... 40,50 ve 60  yaşım... 

Hayat sen her duruşu ile yaşanmaya değersin... Her hali ile  çekilenleri, yaşananları, bütün ikilemleri ile hayat ve yaşamak yine de güzel yeter ki sağlık olsun... Bugün evliliğimde yaşanası huzurumda eşim, 35  ve 29 yaş iki oğlum yanımda, onurlu ve duruşlu emekliliğim...

Bir tek kavram bir tek  olgu bilirim, bileceğim yaşadıkça ,  KUZEY KIBRIS TÜRK CUMHURİYETİ  YAŞAYACAK... 

Sanki  21 Temmuz  1974 sabahı, kasabamız Larnaka, yaşamımın ilk 20. yılındaki deniz kasabası bambaşka idi... Barış harekatının sınırların ötesinde kalan çizgisinde, tel örgüler arasında  bir okul bahçesinde, evinden, anasından, bacısından ayrılmış, nenesinden, eşinden koparılmış erkekler bölüğüidik  esirler kampımızda... Ve 21 Temmuz 1974 sabahı ile başlıyan, Eylül sonuna dek sürecek bitimsiz  esaret günleri.... 66 gün.... 66 cilt dolusu roman mı desek, 66  günlük  destan mı desem, efsane  mi ?.... O günleri yaşayanlar bilebilir ancak... 1974 yazından sonra dünyaya merhaba diyenler için sadece bir masal, ağıt, öykü hatta savaş hikayesidir ancak yaşadıklarımız... Bütün Güney Kıbrıs Türkleri  için de  aynı... Hatta  Kuzey  deki Türkler için de ayrı boyutunda hikayeler.... Adı 1974 Barış Harekatı.... Güney Kıbrıs'da Larnaka da  doğduğum deniz kasabasında geçen hayatımın ilk 20 yılı... Sıcak bir Temmuz  günü noktalanan bir  bölüm hikayesi....

Unutulmaz  yaşanan, yaşayanın bilebileceği....

Yarın  16 Ağustos... Bizler esir kampımızda 43  yıl önce  bugün  1974  de  henüz 20 yaşımla, haberlerden, pilli  radyolardan, Barış Gücü'nün iletilerinden öğreniyorduk,  sessizce  ve veya  aşikar haykıra haykıra YAŞASIN ÖZGÜRLÜK  diyen  gözyaşlarımızla... Esir kampı günlerimizde  çizgi ötesinde sınırlar ötesinde  umutlu bekleyişimizle  öğrendik,  Mağusa'nın  Kurtuluşunu, Lefke'nin  Kurtuluşunu sevinç  ve  mutluluk  gözyaşlarımızla   Larnaka daki  esir kampımızda... 66 gün esaret... 66 gün yaşamın kıyısında  tel örgüler  arkasında kasabamızın erkekleri  ile birlikte -artık bir daha göremediğimiz  evlerimiz - ve   Eylül 1974'de bir Sonbahar  günü  takas  ile  esir  mübadelesi....

Bir başka  duygular  doldum bugün...Bir başka  rüzgarlar  esti   yüreğimden ''Ağzımda şarkılıkdan çıkmış iniltilerle,  dağ taş deme arkadaş gün batmadan ilerle ''...

Yıllar  yıllar.....İnsanoğlu, hayatının   yaşamının  bütün  yıllarında   kendine özgü  bir hikayedir...Bir duruş olmaktadır... Her insan  kendi  masalını, kendi romanını  yaşar  yaşadıkça.....

Bu gün de böyle olsun Blog yazım...Bugün   Günkut  böyle..... 

Hey hat   hayat  işte......

Yaşamın yıllarını, kendine özel  günlerini  iyi değerlendirin....

Bu hayat senin......

Saygılarım bakidir

Bülent GÜNKUT